• Sunday 26 Oktober 2025 Show No. 1683

    NIEUW Cardiacs – Men In Bed
    – Busty Beez
    Van “LSD” (The Alphabet Business Concern, 2025)

    Hé, een nieuwe Cardiacs? Kan dat wel? Die unieke groep die een hyperactieve mengeling van prog en punk wist te produceren, is toch vooral hét brainchild van Tim Smith? En die is ons helaas al vijf jaar geleden ontvallen. En als gevolg van een zware beroerte kon hij sinds 2008 nauwelijks meer bewegen en niet meer praten, laat staan zingen of een instrument bespelen. ...Maar fans wisten dat hij toen al wel jaren bezig was met een opvolger voor het zesde volledige studio-album – vroege cassette-albums niet meegerekend - “Guns” uit 1999. Daarop was Jon Poole, nu al weer jaren de bassist van Lifesigns, maar destijds actief als gitarist, toetsenist en arrangeur, nog zijn artistieke 'copiloot'. Niet lang daarna had Kavus Torabi, die we nu ook kennen van Knifeworld, die rol overgenomen. Tim had, zolang hij ertoe in staat was, voldoende materiaal bij elkaar geschreven voor een dubbel-album. Veel vastgelegd was er echter nog niet. Torabi en Tims broer Jim (langjarig Cardiacs-bassist) zagen zich voor de taak gesteld dit materiaal tot volle wasdom te laten komen. Daar werden naast de huidige Cardiacs-leden ook oudgedienden voor gevraagd, alsmede de nodige muzikale vrienden. Die zijn veelal van een jongere generatie en zeggen al jaren dat Cardiacs een grote invloed is geweest, zoals Oceansize-zanger Mike Vennart die de meeste zang die anders door Tim zou zijn gedaan voor zijn rekening neemt. Eindresultaat is een dubbelalbum dat de fans zal doen glunderen en dat van begin tot eind vertrouwd als Cardiacs klinkt en qua compositie meer dan eens teruggrijpt op de werkstukken die Cardiacs-fans het meest in het hart hebben gesloten: “A Little Man And A House And The Whole World Window” (1988) en “On Land And In The Sea” (1989). Het glorieuze, instrumentale “Busty Beez” had zó op eerstgenoemde album gepast, ware het niet dat de geluidskwaliteit van “LSD” beter en warmer is dan van welk Cardiacs-album dan ook. De groep, met Torabi als bandleider, doet in de UK een aantal optredens om deze uitgave te vieren. Gezien het succes zullen er wellicht meer concerten volgen.
    Websites:
    https://www.cardiacs.net/
    https://www.facebook.com/officialcardiacs/ .

    NIEUW
    Gilmour, David – The Great Gig In The Sky (live)
    Van de 2CD- en 4LP-set “The Luck And Strange Concerts”.
    Tevens te vinden op de 2-Blu-ray- en 3-DVD-set “Live At The Circus Maximus, Rome” (Sony Music, 2025)

    Na het verrassende nieuwe soloalbum “Luck And Strange” dat David Gilmour in 2024 uitbracht, volgde er een tourtje waarbij de Pink Floyd-gitarist/zanger eigenlijk de werkwijze van de roemruchte “The Wall”-concerten uit 1980 en 1981 kopieerde. Ofwel: slechts op een paar locaties meerdere concerten geven. De eerste run was in Italië, in het antieke Circus Maximus in Rome. Daarna volgde nog een residentie in de Londense Royal Albert Hall, de Madison Square Garden in New York en bijzonder genoeg twee locaties in Californië: de Hollywood Bowl in Los Angeles en de Intuit Dome in Inglewood. Naast veel nummers van het nieuwe album werden er natuurlijk wat andere solo-favorieten en Pink Floyd-klassiekers gespeeld. Vorige maand was “Live At The Circus Maximus, Rome” al wereldwijd in de bioscopen te zien. Deze concertfilm is nu op Blu-ray- en DVD-sets uitgebracht en tegelijktijdig zijn er ook een dubbel-CD- en 4LP-set verschenen. Die dragen een andere titel, omdat daarvoor songs zijn gecompileerd van diverse concerten van de genoemde mini-tournee. Op de tweede schijf van de Blu-ray staan repetitiebeelden en tourdocumentaires, op de eerste schijf én op “The Luck And Strange Concerts” zijn in totaal 23 songs verzameld. Daarbij valt op dat de arrangementen met de huidige band toch weer nét een beetje anders zijn dan bij eerdere solo- of Pink Floyd-tournees. Er zijn dan ook behoorlijk wat nieuwe gezichten in de begeleidingsband. Naast Gilmour is bassist Guy Pratt de veteraan. Van de tourband van 2016 keren verder toetsenist/zanger Greg Phillinganes en zangeres/pianiste Louise Marshall terug. Tweede gitarist is nu Charley Webb die toch ook een aantal keren lang (en verdienstelijk) mag soleren van de baas. Dochter Romany Gilmour is van de partij om “Between Two Points”, een van de prijsnummers van “Luck And Strange”, te zingen. Daarnaast staat ze de overige drie zangeressen deels bij in de koortjes. Nou ja, koortjes? Hier en daar nemen ze leadzangpartijen over die oorspronkelijk voor Gilmour waren, maar die voor de destijds 78-jarige inmiddels wat te hoog zijn. Het klinkt niet geforceerd: over die zangarrangementen is goed nagedacht. Ook zingen ze een uiterst subtiele versie van “The Great Gig In The Sky” dat zo een wat andere lading krijgt dan het origineel, maar niet minder emotioneel. Het arrangement van de 2016-tournee kreeg nogal wat kritiek, maar dat kunnen we ons bij deze versie niet voorstellen, vooral niet omdat Gilmour zichzelf hier ook een fraaie lapsteelsolo heeft toebedeeld. Uiteraard is de muziek van deze klassieker geschreven door Richard Wright en net als in 2016 wordt het roerende “A Boat Lies Waiting”, het eerbetoon aan de in 2008 overleden toetsenist, er meteen achteraan gespeeld. In augustus draaiden we als voorproefje al de toen vrijgegeven live-versie van Pink Floyds "Sorrow", nu kiezen we voor het genoemde “The Great Gig In The Sky”.
    Websites:
    http://www.davidgilmour.com
    https://www.facebook.com/davidgilmour .

    VOORPROEFJE
    Archive - Look At Us
    Van "Glass Minds" (Dangervisit / [PIAS], 27 februari 2026)

    Ter redactie van Xymphonia bevindt zich een aantal grote Archive-liefhebbers. Zo groot zelfs dat drie van ons de Britse band afgelopen februari twee avonden achter elkaar live hebben zien spelen in de Berlijnse Tempodrom. Op de kop af een jaar na die concerten zal er op 27 februari a.s. een nieuw album verschijnen getiteld "Glass Minds". Onlangs werd al een eerste voorproefje uitgebracht: de song “Look At Us”, die qua gevoel aansluit op de fan- en live-favoriet “Bullets” (van het album “Controlling Crowds”). De release word gevolgd door een korte Europese toernee die op 30 maart 2026 start in Paradiso, Amsterdam en eindigt op 11 april in de Londense Shepherd's Bush Empire.
    Websites:
    https://www.facebook.com/ArchiveOfficial
    https://linktr.ee/archiveofficial
    Dit nummer op YouTube: https://www.youtube.com/watch?v=Y1gRbVRIDvQ .

    (OP)NIEUW
    Nilles, Anika / Nevell - Eclipse 
    - Fading Bloom
    Van "False Truth" (Sakurai Records, 2025)

    Vorig weekend speelde Anika Nilles met haar band Nevell in een compacte kelderjazzclub in het Duitse Minden. Nadat bekend werd dat de Duitse drumster volgend jaar met Rush op toernee gaat, verkocht dat optreden ineens heel vlot uit. En ja, de eenpersoons Xymphonia-afvaardiging ontwaarde daar de nodige Rush t-shirts en overduidelijk ook een groot aantal drummers. Die laatsten zullen haar overigens al voor het Rush-nieuws hebben gekend, want haar spelstijl en muzikaliteit staat al jaren hoog aangeschreven in de drumwereld. Het optreden was overigens absoluut geen 'one woman show' want ook haar bandleden zijn stuk voor stuk uitmuntend. De beide toetsenisten Hilde Müller en Patrick Rugebregt wisselden elkaar af in spelen van vingervlugge synthsolo's, Santino Scavelli kleurde de muziek prachtig in met zijn percussiespel inclusief passievolle solo's, bassist Jonathan Cuniado's groovy basspel ging bij vlagen zeer diep en gitarist Joachim Schneiss gaf het geheel een aan Steve Lukather en Jeff Beck schatplichtig sausje. Al deze muzikanten zijn ook te horen op Anika Nilles nieuwe album "False Truth" dat nu niet alleen via streaming is te beluisteren maar ook op CD verkrijgbaar is. Een belangrijk deel van de muziek schreef Nilles terwijl ze met Jeff Beck op toernee was, de rest nadat die gitarist begin 2023 plotseling was overleden. Eén van de hoogtepunten van het optreden was “Fading Bloom”, voorafgegaan door de korte synth-instrumental “Eclipse”, door Nilles nadrukkelijk opgedragen aan Jeff Beck. Als hernieuwde kennismaking met "False Truth" draaien we dan ook deze twee tracks.
    Websites:
    https://www.anikanilles.com/
    https://www.facebook.com/AnikaNilles .

    THE ONE AND ONLY
    Pyramid - Song For Bobby
    Van "Pyramid" (East, 1980), deze versie afkomstig van de verzamel-CD “Respect Overdue Vol. 3: Australian 70's Jazz, Funk, Soul & Soundtrack Music" (Basement Digs, 2006)

    In wat wellicht een nieuwe, onregelmatig terugkerende rubriek in Xymphonia gaat worden, willen we aandacht besteden aan acts die slechts één studioplaat uitbrachten, vandaar de titel "The One And Only". Als eerste zetten we het titelloze debuut van de Australische jazz/fusion-band Pyramid in de spotlights. Bekendste muzikant hierin was toetsenman David Hirschfelder, die onder meer faam maakte in de periode 1983-1986, toen hij deel uitmaakte van Little River Band, waarna hij toetrad tot de touringband van John Farnham. In de jaren 90 kreeg hij voorts naam als soundtrackcomponist. Een van zijn bekendste films die hij van een score voorzag was "Shine". Hij begon zijn muziekcarrière echter met het genoemde Pyramid, dat in 1980 een studioplaat opnam, vier jaar later gevolgd door de live-LP "Sunshower". Helaas zijn beiden niet op CD uitgebracht, terwijl met name de debuut-LP een gewild collectors item is. Gelukkig verscheen het nummer "Song For Bobby" op de verzamel-CD “Respect Overdue Vol. 3: Australian 70's Jazz, Funk, Soul & Soundtrack Music". De stijl die het kwartet bracht viel op door het ontbreken van een gitarist. In plaats daarvan stalen de eerder dit jaar overleden blazer Bob Venier en Hirschfelder de show met melodieuze solo's en licht funky arrangementen, ietwat vergelijkbaar met Mezzoforte. Bij deze dus: "Song For Bobby" van Pyramid.
    Websites:
    https://www.davidhirschfelder.com/
    https://historyofaussiemusic.blogspot.com/2020/01/pyramid.html
    Concert Montreux Jazz Festival 1983: https://youtu.be/TlmEroXHC5k?si=rHhOZ92TGFuGzO9w .

    WERELD VOL MUZIEK
    Sagrado Coração Da Terra – Cosmos X Caos
    Van “Flecha” (Arteciência, 1987 / Sonhos & Sons, 1991)

    Het is hoog tijd dat we weer eens aandacht besteden aan Sagrado, toch een van Brazilië’s beste symfonische rockbands. Violist en toetsenist Marcus Viana was eind jaren zeventig de oprichter van, voluit, Sagrado Coração Da Terra (Het Heilige Hart Van De Aarde). Het debuut uit 1984 staat vol melodieuze symfonische rock met klassieke invloeden. Drie jaar later volgde “Flecha” (“Flash”): een plaat met twee gezichten. Beide LP-kanten dan wel CD-helften hebben dan ook een eigen titel. Kant 1 heet “As Canções / The Songs” en laat symfonische pop horen. Maar het is kant twee (“As Sinfonias / The Symphones”) waar onze symfonische harten harder van gaan kloppen. Na het korte intro “Tocatta” krijgen we het tien minuut durende “Cosmos X Caos”, waar Vianna en zijn bandleden het beste werk van The Enid naar de kroon steken. De ‘suite’ sluit af met “O Futuro Da Terra”. Veel Brazilianen kennen, vaak zonder dat ze zich ervan bewust zijn, muziek van Sagrado, want een song van de groep fungeerde jarenlang als herkenningstune van een populaire soapserie. Overigens was en is het schrijven van muziek voor TV-series de voornaamste inkomstenbron van Viana. Hij heeft zo al een discografie van meer dan 75 titels op zijn naam (een record in Brazilië). Het duurde na “Flecha” vier jaar eer het derde werkstuk “Farol Da Liberdade” verscheen, dat internationaal de populairste titel is gebleken. Sinds “A Leste Do Sol, Oeste Da Lua” (2000) is er geen nieuw album meer verschenen, wel nog wat compilaties en twee DVD's. Het drukke schema van vooral Viana laat alleen sporadische optredens toe. Bijzonder was het concert ter gelegenheid van het 30-jarig jubileum, met orkest, in 2013. Of er ooit nog nieuwe muziek onder de naam Sagrado (Coração Da Terra) zal verschijnen is nog maar de vraag. De officiële site bestaat nog steeds en Viana noemt de groep regelmatig op zijn Facebook-pagina. We gaan nu luisteren naar het genoemde “Cosmos X Caos”.
    Websites:
    https://www.sagradocoracaodaterra.com.br/index.htm
    https://www.facebook.com/sagradocoracaodaterramarcusviana .

    LIVE-TIP / NIEUW (verlaat)
    HAEVN - One Day Van "Wide Awake" (eigen beheer, 2024)

    De Nederlandse artpopformatie HAEVN treedt vanaf vandaag weer enkele keren op in het kader van een theatertour. Volgend jaar worden grotere zalen aangedaan, mede om het 10 jarig bestaan te vieren, waarna de internationale Terra Nova Tour 2026 volgt. Maar eerst dus enkele concerten op kleinere locaties, waaronder twee keer in het Wilmink Theater in Enschede. De concerten op 18 en 19 november zijn echter al uitverkocht. De Vereeniging te Nijmegen werkt met wachtlijsten, dus mocht daar nog een kaart terugkomen voor het concert van 29 oktober, dan maak je daar nog een kleine kans. Om toch wat van HAEVN te kunnen horen, draaien we een nummer van het vorig jaar geleden verschenen "Wide Awake", dat nog niet in Xymphonia aan de orde was gekomen. De groepssound is op deze tweede volledige langspeler niet wezenlijk veranderd. Dat betekent melancholieke zangpartijen, weelderige, geregeld door een orkest versterkte arrangementen en de nodige subtiele elektronische ritmepatronen. Van "Wide Awake" hebben we "One Day" uitgekozen.
    Websites:
    https://haevnmusic.com/
    https://www.facebook.com/haevnmusic .

    ALBUM VAN DE MAAND
    Harrison/Johnston - Flourish And Perish
    Van "Early Mercy" (Sheet Happens, 2025)

    Voor het Album van de Maand gaan we in oktober op herhaling. Dat predicaat gaven we namelijk in januari 2017 aan "Remarkably Human", de vierde soloplaat van Nick Johnston. Daarop werd de Canadese gitarist/toetsenman onder andere begeleid door superdrummer Gavin Harrison en bassist Brian Beller. Daarna verloren we hem uit het oog, zodat we zijn platen daarna, "Wide Eyes In The Dark" (2019), "Young Language" (2021) en "Child Of Bliss" (2024) misten. Voor het vorige maand uitgebrachte "Early Mercy" hernieuwde hij zijn samenwerking met Harrison, terwijl Evan Marien (Virgil Donati, Sebastiaan Cornelissen, Steve Hunt) voor de vrijuit zoemende baspatronen verantwoordelijk is. Het aan een van de thema’s uit Steven Wilsons "Luminol" verwante motief van opener "Sorcerer" (verderop geraffineerd herhaald in "Sorcerer II") zou de indruk kunnen wekken dat Harrison zich weer profileert als de hardhitter die hij vaak in zijn Porcupine Tree-jaren was. Hij manifesteert zich echter als de subtiel, gedetailleerd spelende slagwerker, herkenbaar van zijn solowerk en gastbijdragen aan acts als Fjieri, Jakko M. Jakszyk en Mick Karn. Hierdoor is beluistering van "Early Mercy", ondanks de volop aanwezige virtuositeit, een bijzonder relaxte bezigheid. Alle acht melodieuze instrumentals volgen daarbij enigszins het zelfde golvende pad. Na een thema bestaat de uitwerking uit korte melodieuze, soms licht shreddende solo’s, gevolgd door een ambient-tussenstuk dat de opmaat vormt voor een variatie op dat thema, waarna de vervolgens gespeelde solo’s net iets afwijken en de arrangementen voller worden. Al naar gelang de compositielengte herhaalt dit patroon zich totdat een symfonische climax wordt bereikt. Net als, bijvoorbeeld, Brett Garsed, produceert Johnston daarbij gevoelige gitaartonen, tegelijkertijd met keyboard- en akoestische gitaarklanken een orkestrale sound voortbrengend. In afsluiter "When The Flesh Was Cast Away" voegen zich daarbij nog delicate sequencermotieven en Vangelis-achtige synthesizerflarden. Redenen genoeg derhalve om van "Early Mercy", dat wordt uitgebracht als duoplaat van Harrison en Johnston, tot Album van de Maand oktober te promoveren. Als laatste bijdrage van "Early Mercy" hebben we gekozen voor het subtiel opgebouwde "Flourish And Perish".
    Websites:
    https://harrisonjohnston.bandcamp.com/album/early-mercy
    https://www.facebook.com/NickJohnstonOfficial/
    https://nickjohnstonmusic.com/
    https://www.facebook.com/drummergavinharrison/
    (Harrisons website http://www.gavharrison.com/ (werkt niet meer).

    DUBBELE LIVE-TIP: Final Northern Prog Festival

    “Na dertien edities komt er dit najaar een einde aan het Northern Prog Festival. Aanstaande zaterdag 1 november blaast het festival zijn laatste kaarsjes uit in De Uthof in Siegerswoude. Daarmee sluit een geliefd Fries proginstituut definitief de deuren. Het Northern Prog Festival werd in 2013 voor het eerst georganiseerd als opvolger van ProgFarm, dat vijftien jaar lang in Bakkeveen plaatsvond. Daarmee wisten de organisatoren twee dicht bij elkaar gelegen kleine Friese dorpen op de internationale progkaart te zetten, met een mix van gevestigde en onbekende acts uit binnen- en buitenland. “Het festival is altijd een groot feest geweest,” laat de organisatie weten in een verklaring, waar men ook de inzet van vrijwilligers, technici en het trouwe publiek met nadruk prijst. Voor de sloteditie is gekozen voor een gevarieerde line-up. Het festival opent met Sound Of Strangers uit Waddinxveen. Organiserende band Leap Day presenteert vervolgens nieuwe zanger Roelof Beeftink. Daarna betreedt het Italiaanse Wilson Project het podium, en Living In Shadows uit het Verenigd Koninkrijk sluit de avond af. Kaarten zijn te reserveren via de festivalwebsite. “Nog één kans om de unieke festivalsfeer van het NPF te proeven en te zien waar zo’n klein dorp groot in kan zijn,” aldus de organisatie.” (Bron: Progwereld) Hopelijk komt er vanaf volgend jaar een nieuw festival in Friesland à la Progfarm of Northern Prog. Wij van Xymphonia zijn dan vast weer van de partij!
    Websites:
    https://northernprog.nl/
    https://www.facebook.com/NorthernProgFest

    Vandaag aandacht voor twee van de optredende bands: Living In Shadows en Wilson Project.

    LIVE-TIP 1 / NIEUW (verlaat)
    Living In Shadows – Cast Away
    Van het album “Neon Burning” (Lamplight Social Records, 2024)

    Living In Shadows werd opgericht door Zoë Gilby, die een achtergrond heeft als prijswinnende jazzzangeres, samen met multi-instrumentalist Andy Champion, als studioproject tijdens de lockdown in 2020. Het naar de band vernoemde debuut werd lovend ontvangen door critici. De sound van de uit het Britse Gateshead afkomstige band past in de traditie van progressieve Engelse altpop en progrock, maar weerspiegelt ook de al genoemde jazzachtergrond. Na het verschijnen van het tweede album “Neon Burning” vorig jaar, werd Living In Shadows een echte band, met vijf leden. Ietwat aan de late kant besteden we vanavond voor het eerst aandacht aan Living In Shadows met het openingsnummer van “Neon Burning”: “Cast Away”.
    Websites:
    https://livinginshadows.com/
    https://livinginshadows.bandcamp.com/
    Dit nummer: https://livinginshadows.bandcamp.com/track/cast-away-2 .

    LIVE TIP 2 / NIEUW
    Wilson Project – Ouverture
    - Taiji
    Van het album “Atto Primo” (Ma.Ra.Cash Records, 2025)

    Wilson Project is een Italiaanse progressieve rockband die de sfeer van de jaren 70 combineert met een modern en eigenzinnig geluid. De vier leden delen een passie voor Italiaanse en internationale prog en hebben vanuit die voorliefde een stijl ontwikkeld die traditie en innovatie combineert. Muziek die emoties oproept en ruimte biedt voor alle verbeelding. Het debuut “Il Viaggio Da Farsi” verscheen in 2022 en kreeg afgelopen april een opvolger met “Atto Primo”. De jonge Italiaanse band maakte hiermee een eerbetoon aan het operagenre. Elk nummer is geïnspireerd door een beroemde opera en componist. Het betreft geen covers, maar er is gepoogd de intentie van de inspiratiebronnen door te laten schemeren en zodoende een nieuwe verklanking te geven. Progressieve rock verweeft zich zodoende met de dramatische sferen en emotionele spanningen van muziektheater, waardoor een klankwereld is ontstaan waarin woord en muziek een symbiose aangaan. Zoals vrijwel iedere opera begint het album met een ouverture. Wij laten deze horen, gevolgd door het nummer “Taiji”, dat is geïnspireerd op een oude Chinese mythe.
    Websites:
    https://maracashrecords.bandcamp.com/album/atto-primo
    https://www.facebook.com/wilsonproject
    https://linktr.ee/wilsonproject .

    40 JAAR
    Enid, The – Spring
    Van "The Spell" (eigen beheer, 1985 / Mantella, 1994)

    De geschiedenis van The Enid is niet anders te omschrijven dan als roerig. De originele bezetting ontstond in de jaren 70 en bracht in die tijd vier albums uit, waarop de kern van de band bestond uit toetsenist Robert John Godfrey en de gitaristen Francis Lickerish en Stephen Stewart plus drummer Dave Storey. Die eerste fase kwam na het vierde album “Six Pieces” tot een eind, maar de Britse band ploeterde in de jaren tachtig voort rond de kern Godfrey en Stewart, met vaak ook Storey. Wederom vier albums later leek het aan het eind van dat decennium definitief over. Een van de albums in dit kwartet is “The Spell” – een dubbelaar, hoewel de basis van de vier seizoenen op een plaat paste. Net als de voorganger “Something Wicked This Way Comes” combineerde Godfey het klassieke bombastische geluid van het verleden met een wat moderner elektronisch jasje en ook meer vocalen. Dat Godfrey dit album een warm hart toe draagt blijkt wel uit het feit dat er nog steeds nummers van “The Spell” tijdens recente concerten voorbij komen waaronder “Spring”: een nummer dat het ‘nieuwe’ The Enid-geluid laat horen, maar dat tegen het eind toch naar de klassieke bandsound terugkeert. De groep kijkt inmiddels vooruit naar 2027, als de 80ste verjaardag van Godfrey gevierd gaat worden met een nieuw album.
    Websites:
    https://www.theenid.co.uk/
    https://www.facebook.com/TheEnid .

    ONDERGEWAARDEERD
    Gandalf - 7th Door / The Fountain Of Real Joy
    - Exit
    Van "Magic Theatre" (WEA, 1983/1990 / Esoteric Recordings, 2016)

    In juni draaide we muziek van Gandalfs derde album "To Another Horizon" waar op hij muzikaal nadrukkelijk meer opschoof richting progressieve rock, met nog steeds wel elementen uit new age en elektronische muziek. Schijnbaar vloeide de inspiratie rijkelijk in die tijd want nog het zelfde jaar verscheen de opvolger "Magic Theatre", waarop de Oostenrijker duidelijk die muzikale lijn voortzette. Dat betekent dat we meer akoestische en elektrische gitaren horen, plus gastrollen van bevriende muzikanten op fluit, saxofoon, drums en piano. Liefhebbers van het jarenzeventigwerk van Mike Oldfield en Camel zullen zich absoluut thuis voelen bij de muziek op dit zeer sfeervolle album, waar het Britse Esoteric Recordings overigens 9 jaar geleden een fraai geremasterde heruitgave van op de mark bracht.
    Websites:
    https://www.gandalf.at/
    https://www.facebook.com/gandalfmusic/.